وزنه‌برداری در المپیک؛ به دنبال عبور از بیست! به گزارش خبرنگار...

وزنه‌برداری در المپیک؛ به دنبال عبور از بیست! به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، سی و سومین دوره بازی‌های المپیک طی روزهای 5 تا 21 مرداد ماه به میزبانی شهر پاریس در کشور فرانسه برگزار خواهد شد و کاروان جمهوری اسلامی ایران با نام «خادم‌الرضا» متشکل از 40 ورزشکار در 13 رشته در این مسابقات حضور دارد. یکی از این رشته‌ها وزنه‌برداری است؛ رشته‌ای که دو نماینده به نام‌های علی داوودی و میر مصطفی جوادی در پاریس دارد و به دنبال آن است که بتواند به روند مدال‌آوری‌اش طی دوره‌های اخیر تداوم ببخشد. وزنه‌برداری یکی از اضلاع مدال‌آوری ورزش ایران در تاریخ بازی‌های المپیک در کنار کشتی، تکواندو، تیراندازی، کاراته و دوومیدانی است. این رشته در ادوار مختلف موفق به کسب 9 طلا، 6 نقره و 5 برنز و مجموع 20 مدال شده است. در بازی‌های 2024 پاریس شرایط برای دو ملی‌پوش ایران بسیار سخت است؛ چرا که حریفان قدرتمندی حضور دارند؛ به ویژه در دسته فوق سنگین. در واقع کسب مدال طلا بسیار سخت خواهد بود. شاید به همین دلیل امید زیادی به طلایی شدن وزنه‌برداری ایران وجود ندارد. البته امید به مدال‌آوری وجود دارد و همه امیدوارند که حداقل یک نماینده از ایران روی سکو قرار بگیرد. وزنه‌برداری ایران سال‌هاست که در المپیک حضور دارد و اولین حضور آن به سال 1948 در لندن بازمی‌گردد؛ رویدادی که جعفر سلماسی موفق به کسب مدال برنز شد و نامش را به عنوان اولین مدال‌آور تاریخ ایران در المپیک به ثبت رساند. در زیر نگاهی به تاریخچه حضور وزنه‌برداری ایران در ادوار مختلف المپیک می‌اندازیم: * المپیک 1948 لندن و اولین مدال تاریخ‌وزنه‌برداری ایران با پنج وزنه‌برداری در این بازی‌ها شرکت کرد و جعفر سلماسی موفق به کسب یک مدال برنز شد. همچنین محمود نامجو با وجود ایستادن در رده پنجم، موفق شد رکورد دوضرب جهان را بشکند و به نام خود ثبت کند. * المپیک 1952 هلسینکی؛ 2 مدال برای ایران کاروان 22 نفره ایران در حالی راهی فنلاند شده بود که 7 نفر از اعضای آن را وزنه‌برداران تشکیل می‌دادند. در این دوره محمود نامجو در دسته 56 کیلوگرم با مجموع 307.5 کیلوگرم به مدال نقره رسید و علی میرزایی در همین دسته با 300 کیلوگرم برنز گرفت. ضمن اینکه محمدحسن رهنوردی (چهارم)، فیروز برهان (پنجم)، حسن فردوس (پنجم)، محسن عدل طباطبایی (هشتم)، جلال منصوری (هشتم) شدند. * المپیک 1956 ملبورن و تنها یک برنز تیم وزنه‌برداری ایران با 7 ورزشکار راهی استرالیا شد که حاصل تلاش آنها، کسب یک مدال برنز توسط محمود نامجو بود. همچنین جلال منصوری (چهارم)، فیروز پژمان (چهارم)، هنریک تمرز (پنجم)، ابراهیم پیروی (هفتم) شدند. * المپیک 1960 رم و باز هم برنز پایتخت ایتالیا در حالی میزبان هفدهمین دوره المپیک بود که باز هم 7 وزنه‌بردار از ایران در این رویداد شرکت کردند. اسماعیل علم‌خواه تنها مدال‌آور ایران بود و به برنز دست یافت. همچنین محمد عامی تهرانی در رده ششم، امیری منگشتی در رده دهم و هنریک تمرز در رده چهاردهم ایستادند. * المپیک 1964 توکیو و دست‌های خالی وزنه‌برداری دو نماینده وزنه‌برداری ایران در حالی در این دوره شرکت کردند که پرویز جلایر رتبه هفتم و رجبی اسلامی رتبه دهم را به خود اختصاص دادند تا کاروان وزنه‌برداری ایران برخلاف دوره‌های قبلی موفق به کسب مدال نشود. * المپیک 1968 مکزیکوسیتی؛ اولین طلای وزنه‌برداری محمد نصیری در نوزدهمین دوره از المپیک موفق شد عنوان نخستین طلایی وزنه‌برداری ایران در تاریخ این بازی‌ها را به خود اختصاص بدهد. همچنین پرویز جلایر نقره گرفت و نصرالله دهنوی در رده ششم ایستاد. * المپیک 1972 مونیخ محمد نصیری دومین مدالش را بدست آورد، البته که این بار رنگ آن نقره‌ای بود و او به مقام نایب قهرمانی دست یافت. در این دوره نصرالله دهنوی نیز حضور داشت و با یک پله صعود نسبت به دوره قبل، رتبه پنجم را به خود اختصاص داد. * المپیک 1976 مونترال محمد نصیری باز هم مدال‌آوری کرد و در دوره‌ای که وزنه‌برداری ایران فقط یک نماینده روی سکو داشت، صاحب مدال برنز شد. * المپیک 1992 بارسلون پس از سه دوره متوالی مدال‌آوری، کاروان وزنه‌برداری با وجود اعزام 5 ورزشکار به اسپانیا، هیچ نماینده‌ای روی سکو نداشت. کاظم پنجوی، عباس طالبی، علیرضا آذری، عبدالله فاطمی و مظفر اجلی نفراتی بودند که در این دوره شرکت کردند. * المپیک 2000 سیدنی کشور استرالیا میزبان بهترین عملکرد وزنه‌برداری ایران در المپیک، البته تا سال 2000 شد. تیم ایران با 6 ورزشکار به سیدنی رفت و حسین رضازاده و حسین توکلی موفق به کسب دو مدال طلا شدند. ضمن اینکه کوروش باقری مدال برنز را به دلیل بیشتر بودن وزنش از دست داد و چهارم شد. این برای نخستین بار بود که عنوان قوی‌ترین وزنه‌بردار دنیا به یک ایرانی تعلق می‌گرفت و از این حیث بسیار ارزشمند بود. * المپیک 2004 آتن حسین رضازاده که قدرت بلامنازع وزنه‌برداری جهان شده بود، به عملکرد درخشانش در یونان ادامه داد و دومین طلای پیاپی‌اش را بدست آورد و نامش را در تاریخ ورزش ایران جاودانه کرد. در این دوره شاهین نصیری‌نیا به مقام چهارم رسید و دستش از رسیدن به مدال کوتاه ماند. * المپیک 2008 پکن در شرایطی که همه منتظر هت‌تریک طلای رضازاده بودند، اما او در آستانه سفر به چین شانس حضور در این بازی‌ها را به دلیل بیماری از دست داد. این خبر مثل یک شوک برای کاروان ایران بود و سایر وزنه‌برداران هرگز نتوانستند عملکرد خوبی داشته باشند؛ به‌طوریکه رشید شریفی(ششم)، اصغر ابراهیمی(هفتم)،محسن بیرانوند(یازدهم) شدند. * المپیک 2012 لندن این دوره شاهد حضور طلایی‌ترین نسل وزنه‌برداری ایران بود. از 6 ورزشکار اعزامی فقط سهراب مرادی مدال نگرفت و سایر نفرات صاحب مدال شدند. در این بازی‌ها بهداد سلیمی، سعید محمدپور و نواب نصیرشلال طلا گرفتند و سجاد انوشیروانی به همراه کیانوش رستمی صاحب مدال نقره شدند. حضور همزمان سلیمی و انوشیروانی روی سکو در دسته فوق سنگین، قابی ماندگار در تاریخ ورزش ایران بود. * المپیک 2016 ریو در این دوره از بازی‌ها مدال و جنجال به طور همزمان برای وزنه‌برداری کشورمان رقم خورد. کیانوش رستمی و سهراب مرادی با عملکردی درخشان موفق به کسب مدال طلا شدند. رستمی در حالی به این مدال رسید که دچار مشکلاتی با فدراسیون شده بود و بدون مربی تیم ملی تمرین می‌کرد. بهداد سلیمی، محمدرضا براری و علی هاشمی سه وزنه‌برداری بودند که مدال نگرفتند. البته شرایط برای بهداد متفاوت از دو نفر دیگر بود. او پس از درخشش در دوره قبلی، به دنبال دومین طلایش بود و حتی وزنه‌های خوبی زد، اما داوران این وزنه‌ها را قبول نکردند و همین مسئله اعتراض مسئولان کاروان ایران و این ورزشکار را به دنبال داشت. * المپیک 2020 توکیو این دوره به دلیل شیوع ویروس کرونا با یک سال تاخیر و در سال 2021 برگزار شد. از ایران دو نماینده در وزنه‌برداری به نام‌های علی هاشمی و علی داوودی اعزام شدند که داوودی نایب قهرمان دسته فوق‌سنگین شد و به مدال نقره رسید. انتهای پیام/