به گزارش "ورزش سه"، حتما نام بابک قربانی قبلا به گوش تمامی کسانی که...

به گزارش "ورزش سه"، حتما نام بابک قربانی قبلا به گوش تمامی کسانی که ورزش را دنبال می کنند، خورده. کشتی گیری که استارتی امیدوار کننده، اما پایانی بسیار تلخ داشت. آن هم در دورانی که کشتی فرنگی ایران روی قله افتخار قرار داشت و بهترین نتایج تاریخ خود را گرفت. * از کشف استعداد بابک تا طلای آسیااین کشتی گیر که به همراه برادرش کشتی را زیر نظر تورج مهری مربی سازنده کرمانشاهی آغاز کرد، روند رو به رشد خود را در رده جوانان هم ادامه داد و توانست در این رده سنی قهرمان  کشتی فرنگی ایران لقب بگیرد. اولین باری که پای بابک قربانی به تیم ملی باز شد، در همان رده جوانان و مسابقات آسیایی 2008 قطر بود که توانست مدال طلای آسیا را بر گردن بیاویزد و خبر از حضور یک پدیده جدید در کشتی ایران بدهد. سال ۲۰۰۹ آخرین سالی بود که در رده سنی جوانان کشتی گرفت و با کسب مدال طلای آسیا، سومی جام یادگار امام و قهرمانی در مسابقات کشتی فرنگی جوانان جهان در آنکارا با کارنامه ای درخشان، پا در رده سنی بزرگسالان گذاشت و بلافاصله در سال ۲۰۱۰ در مسابقات قهرمانی آسیا مدال طلا را به گردن آویخت. اگرچه در همان سال در مسابقات جهانی مسکو،امیر علی اکبری در وزن ۹۷ کیلو نماینده ایران بود، اما در بازیهای آسیایی گوانگجو بابک قربانی در این وزن کشتی گرفت و با نمایشی خیره کننده مدال طلای وزن ۹۷ کیلو کشتی فرنگی را برای ایران به ارمغان آورد. * رقابتی که به دوپینگ ختم شد!رقابت بین امیرعلی اکبری و بابک قربانی برای به دست آوردن دوبنده تیم ملی در سال 2011 به اوج خود رسیده بود. آمادگی بالای این دو کشتی گیر محمد بنا را مجبور کرد تا برخلاف ایده های همیشگی اش انتخابی رودررو برای آن ها برگزار کند. وقتی علی اکبری و قربانی به خانه کشتی رفتند تا یکی از حساس ترین کشتی های دوران قهرمانی خود را بگیرند، ماموران ضددوپینگ در محل حاضر شدند و از آن ها تست گرفتند. نتیجه این تست باورنکردنی بود، هر دو قهرمان هم تستشان مثبت و دو سال محروم شدند! همین اتفاق بود که راه را برای قاسم رضایی باز کرد تا در نهایت طلای المپیک 2012 لندن را برای ایران بگیرد. امیرعلی اکبری درباره آن رقابت و مثبت شدن دوپینگ خودش و بابک قربانی می گوید: "هر کدام از ما به مسابقات جهانی می رفت، برای طلا می جنگید، اما به خاطر رقابتی که در داخل برای ما شکل دادند و به خوبی مدیریت نشد، یک اشتباه کردیم و به فنا رفتیم! بابک به خاطر همان محرومیت و صدمات روحی که دید، اتفاقی برایش افتاد که زندگی اش را تحت تاثیر قرار داد. قطعا اگر زنده بود، مطمئنم چند مدال جهان و المپیک می گرفت. آن روز هر دو می دانستیم تستمان مثبت می شود، اما اینقدر کری داشتیم که خودمان با پای خودمان نزد ماموران رفتیم و تست دادیم. شاید حداقل یکی از ما می توانست فرار کند! دو سال محروم شدیم و آن دو سال سخت ترین سال های زندگی من بود." * و آن اتفاق تلخ برای بابکبعد از اعلام محرومیت بابک قربانی، او که می دانست دو سال سخت را پیش رو دارد، در 9 تیرماه 1391 همراه با برادرش برای تفریح به دل کوهستان زده بود و در بازگشت وقتی در حال شنا کردن و آب تنی در یک رودخانه بود، با اعتراض یک جوان روبرو شد که درگیری شدیدی را بین آن ها به وجود آورد. کار به نزاع بیشتر و حضور افراد محلی می کشد بابک با تفنگ شکاری خود، یکی از افراد نزاع کننده به نام سجاد زارع را به قتل میرساند و متواری می شود. او پس از چند روز اختفا سرانجام خود را به ماموران انتظامی معرفی می کند و دستگیر و زندانی می شود. * از تلاش قهرمانان تا خودکشی در زندانبابک قربانی به زندان دیزل آباد منتقل شد و با اینکه خانواده مقتول اصرار زیادی به قصاص داشتند، خیلی از قهرمانان و پیشکسوتان پیگیر وضعیت بابک قربانی بودند. افرادی همچون محمدرضا طالقانی، محمد بنا، حمید سوریان، امیرعلی اکبری، طالب نعمت پور، حسن رنگرز، افشین بیابانگرد و حسین رضا زاده در زندان به ملاقات بابک رفتند و از او دلجویی کردند و به این قهرمان قول دادند از هیچ تلاشی برای گرفتن رضایت از خانواده مقتول دریغ نمی کنند. اما گویا بابک قربانی توان ماندن در زندان را نداشت. در حالی که هم تیمی هایش در المپیک 2012 لندن با سه مدال طلا یک نتیجه تاریخی را رقم می زدند، او از تلویزیون در زندان درخشش آن ها را می دید، در حالی که شاید خودش می توانست در کنار آن ها باشد. اما ۲۵ آبان ۱۳۹۳ خبری تلخ و تکان دهنده بر روی خروجی خبرگزاری ها و سایت های خبری قرار گرفت: "بابک قربانی عضو اسبق تیم ملی کشتی و قهرمان بازیهای آسیایی گوانگجو، در زندان به زندگی خود خاتمه داد."