به گزارش ورزش سه، پرسپولیس روز اول تیم امیدوارکننده‌ای نبود. این...
به گزارش ورزش سه، پرسپولیس روز اول تیم امیدوارکننده‌ای نبود. این را هم آمار می‌گوید هم نتیجه. البته خود بازیکنان یا مربیان به فکت‌هایی مثل مالکیت بالا اشاره کردند تا ثابت کنند بهتر از حریف بوده‌اند اما هم هوادار روی سکوها هم میلیون‌ها نفری که پای تلویزیون به تماشای اولین دستپخت وحید هاشمیان نشسته بودند بیشتر حرص خوردند و ناخن‌هایشان را جویدند تا اینکه لذت ببرند و از کارهای تاکتیکی یا انفرادی ستاره‌های تیم خود حظ کنند. البته که آش شله‌قلمکار هاشمیان در هفته اول نه گوشت داشت نه حبوباتش تکمیل بود و اینطوری شد که سرمربی جدید تا حد زیادی راه فرار داشت و نمی‌شد به خاطر مساوی دقیقه 94 به او تاخت و تصمیماتش را از صفر تا صد زیر سؤال برد. هفته اول برای پرسپولیس هفته بحران لیست و ثبت قرارداد و کارت بازی بود. هفته‌ای که انگار تلخی‌ها و حرص و جوش خوردن‌هایش بالاخره تمام شده و قرار است اسکواد ناقص هاشمیان کامل‌تر و جذاب‌تر باشد. از قضا بازی هفته دوم بازی بزرگی هم هست و پرسپولیس ناقص هفته اول حالا در گام دوم به اولین آزمون جدی فصل رسیده است. البته که با گام گذاشتن به نبرد بزرگ هفته کار هاشمیان هم دشوارتر می‌شود و قبل از تعطیلات دو هفته‌ای لیگ او در یک محک جدی نشان خواهد داد از این همه سال حضور در فوتبال آلمان چیزی برای رو کردن دارد یا وقتی دستش پر باشد هم انگار دست خالی است. اما دوشنبه شب هفته بعد قرار است چهره تیم هاشمیان متفاوت‌تر، جذاب‌تر و ترسناک‌تر از قبل باشد چرا که به احتمال زیاد انقلاب بزرگی در ترکیب به وجود خواهد آمد. امیررضا رفیعی دروازه‌بان مطمئن و قابل اعتمادی است اما همه می‌دانند پیام نیازمند چیز دیگری است بخصوص وقتی اولین بازی‌اش با پیراهن پرسپولیس مقابل تیم سابقش باشد. در مرکز خط دفاع سهیل صحرایی جوان، چالاک و انرژیک است اما تجربه پورعلی‌گنجی برای بازی‌های بزرگ کارگشاتر و مفیدتر خواهد بود. این مسأله درباره جناح راست خط دفاع هم مصداق دارد. یعقوب براجعه دو سه ارسال بد داشت و در گل خورده هم مقصر بود اما رفت و برگشت‌هایش، چند سانتر مفیدش و نجات دروازه‌اش را هم باید در نظر گرفت. با وجود این سرژ اوریه نامدار برای بازی‌هایی مثل ال‌کلاسیکوی داخلی اصل جنس است و اگر آماده باشد شرایط تیم در آن منطقه کاملاً متفاوت خواهد بود. حتی شاید ترکیب پرسپولیس برای ال‌کلاسیکو در دفاع چپ هم تغییری مهم داشته باشد و میلاد محمدی به ارنج برگردد و وزن تجربه و شناخت وظایف در آن جناح بالاتر برود. اما بدون شک جذاب‌ترین بخش تغییرات ارنج در فاز حمله رخ می‌دهد، جایی که اتفاقاً تیم هاشمیان نیاز به بالا رفتن کیفیت و خلاقیت دارد. با ورود بیفوما و محمد عمری به دو جناح تهاجمی تیم، قرار است تیم هیجان‌انگیزتر و خطرناک‌تری را در اصفهان ببینیم. واقعیت اینکه جدا از چند حرکت انفجاری عالیشاه، بازیکنانی مثل کاظمیان و شکاری در برداشتن یار مقابل‌شان غالباً ناکام بودند اما با ورود بیفوما و عمری حتماً تیم هاشمیان شکل بهتری خواهد گرفت. البته اینجا یک دغدغه شیرین هم وجود دارد چرا که اورونوف و عالیشاه دو عنصر خلاق دیگر به خاطر هم‌پستی بودن با بیفوما باید نیمکت‌نشین شوند و طبیعتاً اگر هاشمیان با چرخش ترکیب از این عناصر خلاق هم بهره بگیرد خط حمله سرخ‌ها آتشین و ترسناک خواهد شد. محمد قراگزلو
دیدگاهتان را بنویسید